- Chciała bym zatrzymać też czas w tym momencie. - wyszeptałam i
położyłam głowę na jego piersi słuchając bicia jego serca. Damien
położył dłoń na moich włosach i gładził je delikatnie.
- Nie tylko ty.
- Może ma ktoś taki dar?
Damien zaśmiał się cicho i mnie pocałował.
- Niestety nie.
- A szkoda. - uśmiechnęłam się i przeturlałam na bok przytulając się do
niego. Damien objął mnie, a ja zamknęłam oczy i pozwoliłam sobie
pierwszy raz na spokojny sen.
(Damien?)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz