Damien czekał aż zjem, a potem odniosłam talerz i wyszliśmy na dziedziniec.
- Co dziś robimy? - spytałam patrząc w niebo.
- Może popływamy? - zaproponował.
- Rzeka Kerke czy Jezioro Środkowe?
- Może wybrać jezioro.
- Więc zgoda. - uśmiechnęłam się i ruszyliśmy powoli w kierunku gór, by
dojść nad jezioro. Rozglądałam się co jakiś czas niepewna.
- Co cię martwi?
- Myślisz, że strażnicy nas śledzą?
- Pewnie gdzieś są w pobliżu.
- Nie pocieszyłeś.
- Czemu? - zatrzymał się i spojrzał na mnie. Uśmiechnęłam się i podeszłam do niego całując.
- Bo będą widzieć wszystko co robimy.
(Damien?)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz