Spojrzałam na niego zdziwiona, a jednocześnie nie wiedziałam co mam odpowiedzieć.
Skrzyżowałam ręce na plecach i wzdychając oparłam się o ścianę.
-No więc?-zapytał
Odwróciłam od niego wzrok i zastanawiałam się co mu powiedzieć.
Nagle poczułam lekki chłód obok siebie, podniosłam wzrok i przed sobą zobaczyłam Damon'a.
W jego oczach był ból, zaciekawienie, sama nie wiem co dokładnie, ale wszystko było "pomieszane".
Sama miałam mieszane uczucia i nie wiedziałam jak mu to wytłumaczyć.
-Posłuchaj-zaczęłam.-Może na początku mnie wkurzałeś, ale to dla tego że nie znałam całej prawdy-dodałam
Damon przyglądał mi się uważnie.
-Czyli do póki nie powiedziałem,że przypominasz mi Katherinę-przyznał
Skinęłam niechętnie głową i spojrzałam mu w oczy.
-Mam uczucie, a raczej przekonanie,że nie mogę pozwolić Ci zginąć.
Ale też nie chcę dopuścić do siebie pewnej rzeczy ,którą................czuję do ciebie.-wydukałam-Można powiedzieć ,że.........................zależy mi na tobie, tak jak Katherinie.
(Damon?)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz